Το χωριό Μετόχι απέχει 40 χλμ. από τον Βόλο και έχει υψόμετρο 198 μ. Το συγκεκριμένο χωριό έχει πολλά στοιχεία της παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής και αποτελεί έναν από τους πιο ανέγγιχτους οικισμούς στο πέρασμα του χρόνου. Χτίστηκε κατά την περίοδο της τουρκικής κατοχής, μάλλον από κολίγους (οι κολίγοι ήταν ακτήμονες γεωργοί ελληνικής καταγωγής, οι οποίοι καλλιεργούσαν τα τουρκικά τσιφλίκια κατά την περίοδο της τουρκοκρατίας, διατηρώντας το δικαίωμα να διαμένουν σε αυτά) του μοναστηριού της Παναγιάς (Κοίμησης της Θεοτόκου), το οποίο βρίσκεται έξω από τον οικισμό και ανήκε άλλοτε ως μετόχι στη μεγάλη μονή του Αγίου Νικολάου της Πάου. Αυτός είναι και ο πιθανότερος λόγος που ονομάστηκε και το ίδιο το χωριό Μετόχι.
Στην πλακόστρωτη πλατεία, που μοιάζει με σκηνικό λαϊκού θεάτρου, και κάτω από την δροσιά που προσφέρουν τα τεράστια πλατάνια, μπορείτε να απολαύσετε στο καφενείο τον καφέ ή το τσίπουρό σας αφήνοντας τη ματιά σας να θαυμάσει τον πανέμορφο κόλπο της Μηλίνας 
και το νησάκι Αλατάς.
Χαμηλότερα από τη θέση αυτή και λίγο πιο πάνω από το Χόρτο έχουν εντοπισθεί ερείπια από προηγούμενο οικισμό, τον οποίο, κατά την τοπική παράδοση, έκαψαν οι Τούρκοι.
Έτσι, λοιπόν, πιθανολογείται ότι οι πρώτοι οικιστές του Μετοχίου μπορεί να ήταν και οι κάτοικοι του αφανισμένου εκείνου οικισμού.
Στο δρόμο για την Ξινόβρυση συναντά κανείς αυτήν την ήρεμη γωνιά, που λέγεται Καλλιθέα και κρατάει το οικιστικό της χρώμα σε κάποια παλιά σπίτια από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Το Μετόχι είναι γνωστό για τις ελιές και το λάδι του.
